'Geen landschap dat zoveel schoonheid ademt, geen tuin die zoveel troost biedt, als een tuin, en een landschap, die je door tralies heen ziet'
Een getergde Vincent van Gogh in zijn laatste 2 levensjaren. De brieven die hij aan zijn broer Theo schreef over wat hij voelde en zag. De voorstelling brengt je zowel verwarring, ontregeling, onbalans en beklemming als toegenomen bewondering voor wat hij heeft gezien en gemaakt in die laatste fase van zijn leven.
Gerard Zuyderhoff bracht Vincent tot leven en Tali Farchi tekende en schilderde als reactie op de teksten, bewerkt door Auke Leistra, en de muziek gecomponeerd door Alex Manassen.
Het was een bijzondere en prachtige voorstelling die onder je huid kruipt.
\
